Taniec oddechu
„ W oku cyklonu. Absolutna cisza w samym środku szalejącego żywiołu” — Sylvia Plath „Sheep in fog” - from „Ariel” The hills step off into whiteness. People or stars Regard me sadly, I disappoint them. The train leaves a line of breath. O slow Horse the colour of rust Hooves, dolorous bells — All morning the Morning has been blackening, A flower left out, My bones hold a stillness, the far Fields melt my heart. They threaten To let me through to a heaven Starless and fatherless, a dark water. Wiersz ten ukazał się w ostatnim tomiku poezji „Ariel” Sylvii Plath w 1965 r., dwa lata po jej samobójczej śmierci. Tytułowa sheep in fog to Sylvia. Osoba pogrążona w smutku, frustracji i lęku, poruszająca się w mglistej plamie niepewności. Krążąca w poszukiwaniu ojca lub przewodnika, który wskaże jej właściwą drogę. Czytając ten wiersz, czuć jak poetka oddala się od dotychczasowego życia, społeczeństwa i oczekiwań...
